de meterstand
staat de meter bij jou op je vakantie-adres trouwens ook niet gewoon op honderd centimeter, of wordt daar door lokale aannemers alleen maar gebouwd in de plaatselijke maat (misschien ooit, in 1935 of zo, aangepast aan de gemiddelde lengte van de bewoners van dertig jaar of zo, volgroeid maar nog niet aan het krimpen) ... voor de kleiner uitgevallen exemplaren zijn er (zoals overal ter wereld) natuurlijk de mogelijkheden die krukjes, trapjes en platto-zolen bieden ... voor kleren maakt één extra maatsysteem niks uit, hoeveel worden er daarvan alleen in europa al niet gehanteerd ...
dat is vast allemaal op te zoeken in die ensiklopedia britannika, waar jij zo dol op bent, maar die (naar mij verteld is) geen papieren herzieningen meer uitbrengt, vanwege de bijna dodelijke konkurrentie die er vanuit de mundus delirii digitalis gevoeld wordt, waarvan ik nooit eerder een exemplaar heb gekocht, omdat ik er het geld niet voor kon vinden, terwijl ik wel zo'n hele plank met winkelder prinsjes, een erfenis natuurlijk, erg pontifikaal op het dressoir gemetseld heb (niet echt natuurlijk, dat metselwerk, maar niemand durft erin te kijken, omdat opa en oma ons indertijd bang gemaakt hadden voor de stemmen van buiten die eruit zouden klinken in vreemde tongen, en dat leek ons angstaanjagend, van die tongen in een toch al bijna niet te tillen boek die konden spreken en niet van plan waren dat na te laten) ...
zo'n aangepaste meter lijkt me trouwens wel vermoeiend hoor, want dan koop je híér iets precies bij jou passends, en blijkt het voor gebruik dáár te klein of te groot te wezen ... buiten dat is het voor de plaatselijke middenstand natuurlijk wel handig, want die heeft gewoon van de voorbedachte raad is duur een deugdelijke nood gemaakt en die meet met de bekende vaardigheid die alle koop- en verkooplui eigen is, uiteraard der principes heel deftig met twee maten (in verband met im- en export, als u het nog kunt willen blijven volgen) ...
hogedruk
om hoge-bloeddruk-aanvallen uit mijn buurt te houden, heb ik altijd dubbel uitgevoerde veiligheidsspelden bij me (met een borghoedje in kontrasterende kleur betekent dat dubbele, ik zal er wel een foto van maken, want ze schijnen hier niet zo bekend te zijn) - voor mijn veiligheid dus, niet voor die van de specifieke deze of gene(n) die ik ermee prik, want in een uitzonderlijk hoog uitzonderingsgeval leidt mijn gerichte, maar uiterst minimaal en voor het betreffende geval liefst onmerkbaar, uitgevoerde aktiviteit tot exploderen van die ander(en) - iedereen in de buurt raakt daardoor onder het rode spul natuurlijk, maar dat schept een zogeheten bloedband (hartstikke sterk) en de aanval is wel over (afgeslagen klinkt een beetje onredelijk, zelfs vreemd in dit geval, want er is niet geslagen, niet op en niet af) ... volgens mij begin ik gek te worden, lijd ik aan een woorddadige aandoening die slachtoffers kan veroorzaken (of opleveren, en wat schuift dat?), niet van het lachende, maar van het geërgerde soort ... het is niet anders, waarschijnlijk, want anders zou er ook wel anders over gesproken of geschreven worden, lijkt me logisch en wiedes en voor de hand liggend ...
er wordt mij iets aangeboden, en zonder af te pingelen (hoewel dat gebruikelijk is in die kontreien en het verwaarlozen van tradities als een zwaar vergrijp kan worden opgevat), herschep ik het wereldbeeld weer tot het past binnen het raamwerk van de uitspanning - voor anderen is dat een hele inspanning, maar ik doe dat voor mijn ontspanning ... even tussendoor, weet-je-wel, en niet al te opvallend, want stel je voor, dat ik me met mijn eigen veiligheidsmaatregelen ultimatair zou dienen te treffen, daar wil ik niet aan denken (maar ik moest wel even, om het jou te kunnen vertellen) ...
aha, nu wordt het mij plotsklaps helegaar duidelijk - ik ben dan ook, altijd trouwens, om daar geen misverstanden over te laten ontstaan, want die zitten al in kleine aangebrande hoekjes, geen vrekkige sla-panner of -schaler die alles rauw eet om een beetje kookkosten uit te sparen ...
schiere aanhang
aanhangers behoren niet te scharen, want die hebben geen sliep- of knipvergunning - maar in wakkere toestand zou het ook helemaal niet zo gebeurd kunnen zijn, zeker omdat de wegen al niet glad waren van olie die vóór het vuur gegooid zou zijn geworden, zoals het verhaal van de hagenese ekskuustruus luidde (enigszins vals, namelijk nét van de toon af en dat met honderddertig decibellen, zegmaar, een volledig ontstemd kariljon) - tenzij, bedenk ik ineens tussen twee knipogen (vanwege een onbesteld, maar toch ingevlogen vuiltje), wat als het nu bij toeval aanhangers van toko-loko sjanel of bram isidor dinor of ief sanitas-laurendts zijn, want daar heb ik persoonlijk nog nooit mee te maken gehad, mogelijk omdat ze mij geen knip voor hun neus waardig achten (alsof ik me in het opgestikte geval van wél ook maar in de geringste mate genegen gevoeld zou kunnen hebben om die knip aan of af te nemen en te kijken of er wat inzat en wat dat dan was, de mate van desinteresse dienaangaande loopt me links en rechts de spuigaten uit, én ik heb een loopneus daarbij voor de fluitende verkeerskontrole, en da's hard nodig met die spuigaten van mij, de deltavlerken zijn er niks bij, zelfs niet achter een spiet- of wietboot in volledig ontstoken vaartmodus) ...
maar goed, of slecht, want morele ondertonen zijn voor bassen en moraalridders (liefst gekombineerd, want dat ruimt vlotter op) en derhalve en deswegen niet voor mij, via de het achten nauwelijks waardige ondertekening werden we tenslotte (of eigenlijk pas een kwartier daarna, toen het stof opgetrokken was en de stank van verbrand rubber in kleine blokjes van samen de meerderheid verwaaid) op de hoogte gesteld van de aanval van de zonder kommando geblokkeerde remmen en de daaraan voorafgaande (en de erachter ontstaande) filé trafficain - waarover ik nog een hele wiki-lekbatterij had willen schrijven, maar wat via een mormoonse rechter in oetsbekelarije in erg kromme en haatdragende formuleringen verboden was op straffe van ... en omdat dat laatste met zwarte viltstift onleesbaar doorstreept was (nee, écht, moet zonder -ge-), won mijn nieuwsgierigheid het van mijn rechtsgevoel en dwaasheid cum laude, dus dat relaas hou je nog tegoed (als je wilt, kan ik je daarover een bon toesturen, maar dan moet ik wel zeker weten dat die bon bij jou terecht komt, dus dan verwacht ik eerst daarvan van jou het onomstotelijke bewijs dat jij bent die je zegt te wezen, te waren en te wullen worden ...
zonet kreeg ik een missive binnen (of buiten? - ben ik al vergeten - kort geheugen weetjewel) dat het allemaal nog erger kan en zal gaan worden ... en dat we daar maar op moeten gaan zitten wachten, alsof we niks beters te doen hebben dan zoiets sufs - nu ik erover nadenk ... och, gaan zitten wachten is een stuk of twee minder erg dan opgejaagd worden en het belooft een zonnige dag te worden met hele mooie strandtaferelen bij een omgevallen olietanker, die daar nooit meer behoefte aan gaat hebben ...