het arrogansje

in de loop van veel tijden kreeg ik vragen over wat te doen om mensen met een neerbuigend spraak- of omgangsgebrek met vergelijkbare munten terug te betalen ... hoewel ik vond dat dat niks op zou lossen, dat lost niks op, zei ik, met veel nadruk op elk woord, want schelden leidt uiteindelijk tot oorlog - het leek, alsof ik me (waarschijnlijk ook nog slecht artikulerend) tot dove oren richtte - met dat moet je niet willen probeerde ik het opnieuw, maar velen schudden hun hoofd en vonden juist van wél, afijn, toen werd ik in ieder geval gehoord en verstaan ...

voor een dag over intermenselijke kontakten en daarbij mogelijk op­tre­dende stoornissen bereidde ik een lezing over het onderwerp voor, die te lang is om hier in z'n geheel te herhalen (bovendien scheelt dat volgend jaar in de verkoopcijfers van mijn nieuwe boek en sinds mijn laatste universitaire leerstoel omviel moet ik me daarmee in leven houden), daarom zal ik mij hier en nu beperken tot een stukje van vlak vóór en wat van ná de pauze:

... kortom, de pogingen om een leerstoel/leerlijn "arrogantie" in het kurrikulum van een universiteit (leiden, delft, amsterdam) of hogeschool (al die andere plekken) op te laten nemen, struikelden dus steevast op het botte gegeven, dat arrogantie simpelweg een aangeboren eigenschap was, en dat aanleren daarvan derhalve niet tot de haalbare mogelijkheden behoorde ...

wél werd er in een mogelijkheid voorzien om op toneelakademies applikatiekursussen "hautain gedrag" te volgen, maar aangezien de docenten in die materie de daartoe vereiste bagage niet hadden, met andere woorden niet tot de klasse van bezitters van die eigenschap behoorden, bleef het bij halfhartige en lachwekkende pogingen, die in het theater steevast serieus bedoelde uitvoeringen omzetten in kluchten en klownerie en op het witte doek alleen enigszins suksesvol waren door een overmatige toepassing van gezichtsverf, harde belichting en het gebruik van kikker- dan wel vogelperspektief in de kameravoering (teneinde de suggestie op te wekken, dat we op een bepaald moment 'door de ogen' van de ene dan wel de andere partij keken), het bleef kortom behelpen ...

over "arrogantie" valt in een bepaald zwaarlijvig woordenboek op leeftijd (maar vooralsnog zonder kenmerken van alzheimer, dementie of motorische gebreken) te lezen, dat het een "superioriteitsgevoel [is] zoals dat tot uitdrukking komt in iemands woorden, handelingen, gedrag enz." en daarbij worden onder andere als voorbeelden gegeven "de arrogantie van de macht; randstedelijke arrogantie" ...

deze omschrijving maakt ons duidelijk dat arrogantie in de kategorie "gebakken luchtsoorten" valt, hetgeen de eigenaars van dat onvermogen tot genivelleerde kommunikatie echter in genen dele (merk het woord genen op, het aangeborene) verhindert om zich achter hun blufkak (gedragsdiarree) te verschuilen ...

soms echter treedt verwarring op bij het met grote stelligheid naar buiten brengen van kennis in een gezelschap van anders-ingevoerden - de verwisseling van autoriteit (niet-dwingend overwicht op basis van meerkennis) met autoritair (afgedwongen overwicht op basis van zwepen) ligt dan wellicht niet helemaal voor de hand, maar kan helaas plaatsvinden, ook als zulks voor (beide) partijen een ongewenst effekt is ... vergeef mij mijn bijna juridische formulering, een gevolg van iets met pek (geen veren) ...

enigszins door het tijdsgewricht en de elementen gedwongen, is dit deel van de lezing wat korter gebleven dan oorspronkelijk in mijn bedoeling lag, maar wellicht kan ik er na de pauze bij het beantwoorden van de vragen nog een aanvulling op geven, desgewenst ...

in de pauze werd mij gevraagd om enkele voorbeelden te geven van standaard- en van misplaatste arrogantie ...

het is een misvatting om te menen dat arrogantie in énige verschijningsvorm, welke dan ook, gelegitimeerd zou zijn, mensen die met het arro-gen geboren worden verdienen niet meer dan ons medelijden (waarmee ik maar wil zeggen dat wat ze verdienen, en wat ze zouden moeten krijgen, daarbij dan ook ophoudt - op meer hebben zij geen recht en het zou onze verontwaardiging en afkeuring moeten opwekken, zo zij op grond van wat voor kul-argumenten dan ook, zouden aandringen op bijvoorbeeld het zomaar afstaan van zelfs maar het klein­ste deel van uw verdiensten - elke belofte van tegenprestatie gedaan door mensen geboren met en meestal prat gaand op deze afwijking, kan op niets anders berusten dan leugens en andere vormen van klinkklare onzin) ...

voorbeelden van het arro-genotype zijn te vinden in de ook al zo door inteelt geplaagde vorstenhuizen die hier-en-daar op de wereldbol wanhopige pogingen doen om zich voor te laten staan op hun, volgens henzelf, aangeboren gezag - waarvan wij voor de pauze in de dia-show van de spreker voor mij (dia 16 wordt er in mijn oortje gefluisterd, kan iemand dia 16 nogmaals op het scherm zetten? - juist, die is het) gezien hebben dat het in hun geval niets anders is dan het arro-gen in mimikri*) en die, als dat niet lukt, in ieder geval vaak sukses hebben met/in het kaal plukken van 'hun' onderdanen, hierin gesteund door konfessionelen en andere funda­men­talisten, die op hun beurt menen dat zij op basis van het geloven in sprookjeswezens ook recht hebben op arrogantie (zij zijn de bastaards die met sukkelende, of recessieve, arro-genen gedeeltelijk aan de inteelt-dans ontslingerd zijn) ...

sommige kollega-wetenschappers meenden in het verleden dat voornoemde bevolkingsgroepen in het geheel verstoken waren van het arro-gen, maar in plaats daarvan besmet waren met een arro-fenotypische vorm van geslachtsziekte, die overerfbaar geworden was en herkend kon worden aan zich immer grotesker manifeste­rende inteeltsymptomen - later en vaak herhaald onderzoek, voorzover dat volk zich wilde laten onderzoeken natuurlijk, wees uit dat zowel de inteelt- als de geslachtsziekte-delen van de anamnese korrekt waren, maar dat er daarnaast wel duidelijk sprake was van het arro-gen, zij het dat het hier een kwaadaardige mutatie van de originele dwaasheid betrof, een die gepaard ging met een ontembaar libido, dat zelfs de dood van het dragende lichaam pas na enkele jaren aksepteerde ... in de tijd dat de fundamentale en royale dragers van deze arro-gen-variant hun doden in de kelders en op zolder 'bewaarden', leidde dit tot regelmatig spoken van de niet-libidoden - en grauwhuidig bastaardnageslacht onder het doodsbenauwde personeel ...

maar genoeg over deze aberraties - de originele arro-gen-noten hadden meer verschijningsvormen, die later bekender zijn geworden onder klinische namen als lijdend aan "narcissistische persoonlijkheidsstoornis" en "psychopathologieën" ... in de syllabus die u als deelnemer aan deze studiedag vanochtend verstrekt is, heb ik hierover uitgebreide artikelen toegevoegd, waaruit u zonder moeite enkele van de arro-gen-eigenschappen zult kunnen destilleren - nee nee, niet de vorm met elektrolyse en erg zuiverwater ...

aan het feit dat geen uwer nu in bulderend gelach uitbarst, meen ik te mogen ontlenen dat deze studiedag lang genoeg geduurd heeft - als u door de deuren aan uw linkerzijde de zaal verlaat, komt u in een ruimte, waarin een uitgebreid buffet rondloopt en waarin u mij en de andere sprekers van deze dag met een gerust hart kunt vergasten op uw onbeantwoorde en ons waarschijnlijk verbijsterende vragen, maar hopelijk vergunt u mij in ieder geval even een tiental minuten om in alle rust een kop koffie te kunnen drinken - dan zie en spreek ik u daarna ... dankuwel ...


 

mimikri *)

vermomming, waarbij een diersoort zich voordoet als een andere (of als een plant, of mineraal), omdat dat voordelen biedt, zoals sluipwespen (zweefvliegen), die er op het eerste gezicht uitzien als échte [steek]wespen, waardoor ze, de vliegen, door de meeste vogels niet meer beschouwd worden als prooidier ... de lezing vóór de mijne (waaruit ik dia 16 mocht hergebruiken), waarvan de spreker ook stof en begeleidend filmmateriaal inkorten moest (vanwege een stroomstoring door blikseminslag in een nabijgelegen centrale), heette "nlp in het veld" en ging over de waarde en de verspreiding van deze kopieerleer, die sinds kort zelfs in flora en fauna fanatieke volgelingen heeft ... wat wederom een bewijs is, dat intelligentie niet alleen niet is voorbehouden aan maar een be­perkt deel van de mensheid, maar dat die daarnaast ook voorkomt bij veel van onze medebewoners op dit door het heelal dwalende planeetje, al komt het schrift buiten bij de mens uitsluitend her­leesbaar voor onder enkele bladsporentrekkende rupsen of wormpjes en vluchtig onder de poten van het waterschrijvertje ... ontcijferen is vanwege het meestal snel of totaal aan 'ons' voorbij­gaande karakter tot op heden nauwelijks onderwerp van studie geweest ...

--- terug naar de tekst

invisibletextandall