toevallig heb ik een digitaal postkantoor, dat wil zeggen dat ik (dagelijks) e-mails voor anderen krijg die ik dan weer doorsluis naar het echte e-adres van die mensen - maar soms is dat lastig omdat het e-adres van de bestemmeling niet zichtbaar is (vanwege verzending als "bcc") of veel te algemeen benoemd is ("undisclosed recipients"), waardoor het e-bericht dus ook voor mijzelf bestemd zou kunnen zijn ... in zulke gevallen lees ik een deel van het e-mailtje, of het hele e-poststuk en vaak kom ik er dan toch wel achter voor wie het waarschijnlijk bestemd is, bijvoorbeeld omdat de inhoud aansluit bij het beroep wat iemand van de aangeslotenen uitoefent (of de studie die iemand volgt, de hobbies die iemand heeft) - komt goed ...
als het niet duidelijk is, stuur ik een kort algemeen berichtje aan alle zevenentwintig gebruikers van mijn dienst, met daarin de onderwerpregel (als die interessant genoeg is), de naam van de afzender en het bedrijf of de website waarvan het e-adres afgeleid is, als de e-boodschap in een andere taal gesteld is, wélke dat is, maar meestal niets over of van de inhoud, want wat voor de een een losse opmerking is, kan voor de ander uiterst kwetsend of konfronterend zijn ...
als ik daarop geen antwoord krijg (binnen 48 uur, tenzij iemand bijvoorbeeld op vakantie in verweggistan zit, want dan is die termijn niet zo belangrijk, maar dat is eigenlijk zo logisch, dat ik me afvraag, waarom ik het hier überhaupt bij zet) heb ik het recht om met het e-mailtje te doen wat ik wil (zo staat dat in de afspraken, de algemene voorwaarden voor gebruik en gebruikers) - bijna altijd heb ik binnen een paar uur een e-antwoord binnen, meestal in de (inhoudelijk duidelijk verbindende) trant van "hé, da's mijn nicht, er is zeker iets ernstigs gebeurd met opa of oma [+ naam]?" - probleem opgelost, het mijne tenminste, niet dat van die nicht en familie ...
soms komen er geen antwoorden, dan gaat meestal dat e-bericht in de map "onbestelbaar" om drie maanden later daar meestal uit te verdwijnen ... of ik gooi het e-bericht meteen weg na die 48 uur, als duidelijk is dat het reklame betreft, waar blijkbaar niemand op zat te wachten en/of die erg tijdgebonden was ("dit aanbod is alleen vandaag en morgen geldig") ...
nu echter is er iets feestelijks gebeurd - lees het volgende e-mailtje maar ...
invisibletextandall
deze gebrekkig uit het angelsaksisch vertaalde e-missive heeft mij ácht maal bereikt, maar niemand van de e-postbushouders reageerde op de namen van de afzenders - op eentje na dan, die de naam in een zoekmachine gegooid had, maar dat er ook eerlijk bij vertelde ... en vond, dat dat niet eerlijk was, maar dat-ie bovendien gelukkig was en van bedragen boven een jaarsalaris altijd al niks had willen weten ... hij ging ervanuit, dat het allemaal wel goed zou komen ...
dat vermoeden had ik ook en ik droomde even over wat ik allemaal zou kunnen en willen doen met een of meerdere miljoenen euro's ... officieel zou het eruitzien als rentenieren (en die mij kennen weten wáár dat ongeveer zou gebeuren), maar dan wel op een schaal die voor mij voldoende was en zonder dat ik steeds lastig werd gevallen met uitnodigingen om erelid te worden van een of andere vage uitvretersbende of verzoeken om toch maar sponsor te worden van allerlei obskure profiteurs met schimmige plannen - over zinvolle investeringen heb ik namelijk allang zelf nagedacht en ook wie ik daarbij wil raadplegen ... zo, dat was het hoofdstuk dromenland, terug naar de realiteit ...
het interessantste aan het hele e-mailtje was voor mij de link onderin naar een krantepagina, want die zag er redelijk betrouwbaar uit (op een foute hoofdletter in de naam van de krant na), en leek ook écht te zijn: dave en angela met dezelfde achternaam (nog niet door huwelijk dubbel-gelijk gemaakt, maar dat zat in een erg feestelijke planning) hadden een baggervolle vrachtwagen met geld gewonnen (oeps, dat was al in oktober 2011) en besloten om daar vijftien tot twintig "close friends and family, giving each a million pounds" in mee te laten delen - die mensen worden omschreven als "Any one who has helped us through our life"... het lijkt me dat dat er vast een paar meer geweest zullen zijn, maar je moet ergens de grens trekken - en die valt helaas in alle mogelijke varianten heel wat eerder dan op de plek waar het e-mailtje hem voorbij wil schuiven: de daarin genoemde vijf onbekenden hebben in het geheel geen herkenbare invloed op het leven van de arme rijken gehad (behalve misschien in een vaag kromgetrokken boeddhistische omgeving, waar de vleugelslag van de vlinder die geschrokken opvliegt van een struik bij mijn onverhoedse nadering verantwoordelijk is, of kan zijn, voor de rampen die zich op dit moment onder andere in mexiko voltrekken, niet de vlinder de schuld geven, want ik maakte hem/haar aan het schrikken) ...
kortom, we hebben hier voor de zoveelste keer te maken met mensen die misbruik maken van de plotse lotswijziging van een paar mensen, om anderen die graag hun gezond verstand (voorzover aanwezig uiteraard) inleveren voor de belofte van een te ontvangen gouden wortel, hun identiteit en de inhoud van hun bankrekening te ontfutselen - en dat ze (nu nog) niet naar het nummer van die rekening vragen (uiteindelijk moet het geld ergens naar overgemaakt worden), wil weinig zeggen (en ik zeg er verder dan ook maar niks meer over) ...